پاراگلایدر چیست؟

پاراگلایدر

پاراگلایدینگ یا پاراگلایدر سواری دقیقا چیست؟

پیش از هر چیزی باید بدانیم پاراگلایدار چیست و چه حسی می‎دهد؟ پاراگلایدر را می‎توان یک ورزش هیجان ‎انگیز با آندرنالین فراوان دانست که در آن خلبان برای پرواز نیاز به سقوط آزاد یا پرش از بلندی نخواهد داشت بلکه با یک روند بسیار آرام از یک سطح شیب‎‌دار و به حالت دویدن به سمت پایین حرکت می‎کند. در این حین چتر پاراگلایدر به خاطر خواصی که دارد در هوا اوج می‌‎گیرد و همین موضوع سبب خواهد شد که خلبان نیز از زمین جدا شده و به آرامی به پرواز درآید. 

تجهیزات پاراگلایدر چیست؟

هر پاراگلایدر برای این که بتواند به پرواز درآید و کنترل شود نیاز به اجزایی دارد اما اجزای پاراگلایدر چیست؟
​​​​​​​اجزای اصلی پاراگلایدر عبارتند از ۱- بال پاراگلایدر (چتر) ۲-هارنس و ۳-چتر نجات

قسمت اصلی پاراگلایدر بال نام دارد که ظاهر آن شبیه چتر نجات است اما به جای این که گرد باشد، مستطیلی شکل و منحنی است. این بال‎ها دارای دو لایه پارچه معمولا پل‌ی‎استر یا نایلون‌‎ریپس‎‌استاپ هستند که توسط سلول‎‌هایی به یکدیگر متصل م‌ی‏شوند. شکل منحنی بال و سلول‎‌ها این امکان را می‌‎دهد که باد را هنگام برخواستن و پرواز کردن جمع‎‌آوری کرده و نگه دارد. به این شکل از طراحی ram-air گفته م‌ی‏شود. انواع مختلفی از بال‎‌های پاراگلایدر وجود دارد که سرعت و تلاطم خاص خود را دارند. 

بال پاراگلایدر (چتر)

احتمالا شما پیش از این نام هارنس را شنیده باشید. اما هارنس پاراگلایدر چیست؟ هارنس همان صندلی نشستن خلبان است اما این تنها یک صندلی معمولی نیست. در قسمت کناری آن بخشی به نام کانتینر وجود دارد که چتر کمکی در آن جای گرفته و با کشیدن یک دسته به سرعت فعال خواهد شد. در قسمت پشتی هارنس نیز محفظ‌ه‎ای وجود دارد که برای قرار دادن کیسه‌‎ی پاراگلایدر و دیگر لوازم مورد استفاده قرار می‌‎گیرد. از دیگر امکانات هارنس می‎توان به محافظت در برابر هوای سرد در ارتفاعات بلند کوهستانی، ذخیره‎‌سازی و محافظ‎‌های فوم یا کیسه‌‎ی هوا در صورت تیک‌‎آف ناموفق اشاره کرد. 

هارنس

امروزه بیشتر خلبان‎‌های پاراگلایدر با چتر نجات پرواز می‎‌کنند. با این حال اینطور نیست که در هر موقعیتی بتوان از آن استفاده کرد. در آموزش پاراگلایدر حتما توصیه می‌‎شود که زمانی از چتر نجات استفاده کنید که مطئن هستید به شیوه‎‌ی دیگری قادر به کنترل پرواز و فرود نیستید. به این خاطر که استفاده از چتر نجات خود خطرات دیگری مانند عدم توانایی در کنترل محل فرود و پیچیدن بال اصلی و چتر نجات وجود دارد. اما یک اصل اساسی پاراگلایدر چیست؟ این که اطمینان حاصل کنید که آموزش کافی دیده‎اید و می‎توانید شرایط سخت و پیچیده را هندل کنید. نه اینکه فکر کنید چون چتر نجات به همراه دارید پس می‎‌توانید هر نوع پروازی را انجام دهید. خوشبختانه این روزها آموزش صحیح و اصولی پاراگلایدر در کشور ما هم وجود دارد. شما می‎‌توانید به آموزش پاراگلایدر در تهران و پاراگلایدر در کرج دسترسی داشته باشید و اصول آن را بیاموزید. 

چتر نجات

فناوری‎‌های مورد نیاز برای پرواز با پاراگلایدر چیست؟ واریومتر برای اندازه‎‌گیری سرعت عمودی، ارتفاع نسبی، ارتفاع واقعی، دمای هوا و سرعت هوا مورد استفاده قرار می‌‎گیرند. انواع واریومترها دارای امکان زنگ‎های هشدار صوتی هستند و داده‎ه‌ای پرواز‎تان را ضبط کرده و بعدتر می‎‌توانید آن‎ها را در رایان‌ه‎ی خود دانلود کنید. 

فناوری‎‌های پاراگلایدر

کلاه ایمنی

کلاه خوب پاراگلایدر چیست؟ یک کلاه خوب پاراگلایدر از کولار (نوعی الیاف خاص) ساخته شده تا وزن سبکی داشته باشند و میزان محافظت از سر را به حداکثر برسانند. برخورد به اجسام مختلف، از هر زوایه و سمتی که باشد می‎تواند باعث ضربه به سر شود. به همین خاطر استفاده از کلاه ایمنی از اهمیت بسیاری برخوردار است. خصوصا زمانی که صعود یا فرود مطابق برنامه پیش نرود. 

کفش مناسب برای فرود

باور کنید یا نه بر اساس تجربیات شخصی و مشاهده‎ی انواع فیلم پاراگلایدر، مچ پا شایع‎ترین قسمت بدن است که در این ورزش دچار آسیب می‎شود. ممکن است بسیاری از افراد کفش کوهنوردی را کافی بدانند اما کاربران حرفه‎ای برای محافظت از مچ‎ پا در برابر ضربه از یک چکمه‎ی اختصاصی استفاده می‎کنند که ساق بلندی دارند. 

پرواز، کنترل و فرود پاراگلایدر

پرواز، کنترل و فرود پاراگلایدر مسئله‎ی پیچیده است و نیاز به آموزش پاراگلایدر به شکل حرفه‎ای دارد. با این حال در این قسمت به شکل مختصر توضیح می‎دهیم که پرواز، کنترل و فرود پاراگلایدر چیست؟  سه شکل اصلی برای پرواز پاراگلایدر وجود دارد:

کنترل پاراگلایدر چگونه است؟

اما شرایط کنترل پاراگلایدر چیست و چه ابزارهایی برای آن در نظر گرفته شده؟ خلبان‎ها می‎توانند با استفاده از نوار سرعت که با پاهای‎شان قابل کنترل است، سرعت را افزایش دهد. این قابلیت که به هارنس متصل است، زاویه‎ی بال را تغییر می‎دهد. ترمز توسط دو کنترل که در طرفین خلبان قرار گرفته، در دسترس است. از ترمز هم برای تنظیم سرعت استفاده می‏شود. همچنین می‎توان از آن‎ها برای دستکاری فرمان با تغییر جهت وزن بدن بهره برد. 
خلبان‎های ماهر اغلب می‎توانند از با استفاده از خطوط و رایزرها نیز بال‎ها را کنترل کنند. داشتن این قابلیت باعث می‎شود تا در صورت از کار افتادن ترمزها باز هم راهی برای حفظ کنترل وجود داشته باشد. 
در بیشتر موارد خلبان می‎تواند به پاراگلایدر اجازه دهد که خودش سر بخورد و حرکت کند. یک اشتباه مبتدیان پاراگلایدر چیست؟ این که زمان زیادی را صرف ترمز کردن می‎کنند!
​​​​​​​

مهم است که فرود پاراگلایدر برنامه‎ریزی‏‎شده و به تدریج باشد. ترمزهای شدید هنگامی که فرد در ابتدای فرود است، می‎تواند این فرایند را سخت‎تر و در نهایت منجر به آسیب‎دیدگی شود. اصولا در آموزش پاراگلایدر به خلبان گفته می‏شود که تا جایی که امکان دارد از فرودهای ضعیف و پرخطر اجتناب کرده و در شرایط ایده‎آل فرود آید. اگر هنگام فرود کمی باد وجود داشته باشد، احتمالا فرود نرم‎تری تجربه خواهد شد. در فرود بدون باد لازم است که خلبان مهارت افزایش سرعت حین نزدیک شدن به زمین را داشته باشد تا احتمال برخورد شدید، کاهش یابد. 

فرود آمدن

آشنایی با انواع پاراگلایدر

انواع مختلفی از پاراگلایدر رقابتی برای افراد با علایق و توانایی‎‌های گوناگون وجود دارد. بیشتر آن‎ها به سه دسته‌‎ی اصلی تقسیم می‏شوند یعنی پروازهای صحرایی، مسابقات پاراگلایدر هوازی و مسابقات پاراگلایدر پیاده‎‌روی و پرواز. 

روش اوج‎‌گیری (Soaring)

اوج‎‌گیری با استفاده از باد انجام می‏‌شود. در این روش خلبان با استفاده از یک جسم بزرگ مانند کوه، صخره یا تپه‌‎های شنی بزرگ به سمت بالا هدایت می‌‏شود. برای انجام این کار نیاز به باد ثابت و مناسب است. اگر باد کافی وجود نداشته باشد، پاراگلایدر نمی‎‌تواند صعود تمیزی داشته باشد. در صورتی که وزش باد زیاد باشد هم ممکن است پاراگلایدر از روی شیب به عقب برگردد. 

پرواز حرارتی با استفاده از یک اهرم حرارتی صورت می‎‌گیرد. برای انجام آن نیاز است که خلبان به دنبال اجسامی مانند سنگ‌‎ها باشد که توسط خورشید گرم شده‎‌اند و هوای اطراف آن‎ها سبک‎‌تر شده. 

پروازهای حرارتی (Thermal Flying)

پرواز کراس کانتری به معنی حرکت از یک جسم حرارتی به یک جسم حرارتی دیگر است. در این روش پاراگلایدرها به سمت اجسامی می‌‎روند که می‎توانند گرما ایجاد کنند (مانند همان سنگ‎‌هایی که توسط خورشید گرم شده‌‎اند)  یا به دنبال ابرهای کومولوس برای پرواز در زیر آن‎ها خواهند بود؛ زیرا اصولا این ابرها در بالای یک هوای گرم یافت می‏‌شوند. 

پرواز‎های کراس کانتری (Cross-Country Flying)

یکی از مهم‎ترین سوالات افراد این است که حس پاراگلایدر چیست؟ اکثر افرادی که این ورزش را امتحان کرده‌‎اند می‎گویند که پاراگلایدر بسیار شگفت‎ان‌گیز و هیجانی است. پاراگلایدر پروازی است به ساده‌‎ترین شکل ممکن و عدم وجود تجهیزات زیاد باعث می‌‎‏شود که با اطراف و طبیعت حس یکپارچگی داشته باشید و تصور کنید که بخشی از طبیعت هستید. در حالی که چتربازی و بانجی جامپینگ می‎‌تواند کمی دلهره‌آور باشد اما پاراگلایدر اینطور نیست و اگر بخواهیم واقع‌‎بینانه نگاه کنیم، در واقع آرامش‌‎بخش است. 
ممکن است افرادی که از ارتفاع می‎‌ترسند فکر کنند که پاراگلایدر گزینه‌‎ی مناسبی برای آن‎ها نیست. اما واقعیت این است که اکثر افراد از حضور در لبه‎‌‌ی یک چیز مرتفع و پریدن می‌‎ترسند. اما پاراگلایدر برای پرواز نیاز به چنین چیزی ندارد. شما می‌‎توانید به آرامی از زمین بلند شوید و به آرامی فرود آیید. 

پاراگلایدر چه حسی دارد؟

حالا که متوجه شدید پاراگلایدر چیست و چه حس‎‌وحالی دارد، بهتر است با وارد شدن به این دنیا هم بیشتر آشنا شوید. بهترین کار این است که در ابتدا با یک نفر که تجربه‌‎ی کافی در این زمینه دارد، پرواز کنید و ببینید که آیا اصلا پرواز به این شکل آن چیزی است که واقعا می‎‌خواهید یا نه. به این خاطر که ممکن است تجهیزات پاراگلایدر را بخرید اما بعدتر ببینید که علاقه‌‎ای به انجام آن ندارید. 
اگر متوجه شدید که به انجام آن علاقه دارید بهتر است که آموزش پاراگلایدر را با اساتید حرفه‎ای شروع کنید. ارسطو عابدینی یکی از همین مربیان کاربلد و مجرب است که به آموزش پاراگلایدر در تهران و پاراگلایدر در کرج مشغول است. امیدواریم که از پرواز در آسمان با پاراگلایدر لذت ببرید!

چگونه وارد دنیای پاراگلایدرها شوم + سخن پایانی